λογοτεχνεσ

ΤΖΙΑΛΛΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

ΟΝΟΜΑ:

ΧΡΙΣΤΙΝΑ

ΕΠΙΘΕΤΟ:

ΤΖΙΑΛΛΑ

ΙΔΙΟΤΗΤΑ:

ΤΟΠΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ:

ΙΩΑΝΝΙΝΑ

Η Χριστίνα Τζιάλλα γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Είναι θεατρολόγος, ηθοποιός-performer, θεατροπαιδαγωγός, θεατρικός συγγραφέας και ιδιοκτήτρια της ατομικής επιχείρησης με τον διακριτικό τίτλο «Καλλίεργον», η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο των εκδόσεων, των οπτικοακουστικών παραγωγών και των καλλιτεχνικών δράσεων. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με κατεύθυνση Υποκριτική -Σκηνοθεσία. Είναι επίσης απόφοιτη της Επαγγελματικής Σχολής Μουσικού Θεάτρου P.M.T.P.. Συμμετείχε στο Τμήμα Μετεκπαίδευσης Αποφοίτων Ηθοποιών της Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν». Έχει ερμηνεύσει πολυάριθμους ρόλους στο θέατρο ως ηθοποιός, αλλά και ως performer– χορεύτρια. Παράλληλα, πρωταγωνίστησε σε πέντε (5) μικρού μήκους ταινίες. Έχει εργαστεί ως εμψυχώτρια Μουσικού Θεάτρου (Μιούζικαλ), Θεατρικού Παιχνιδιού και Θεατρικής Αγωγής. Διετέλεσε Υπεύθυνη Οργάνωσης Αναλογίων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, όπου ανέλαβε και τη δραματουργική ανάλυση σπουδαίων έργων του παγκόσμιου θεατρικού ρεπερτορίου. Το συγγραφικό της έργο απαρτίζεται μέχρι τώρα από δύο θεατρικά βιβλία. Το «Ορίζοντας Γεγονότων – Ο Θάνατος του Ηθοποιού» και το «Καθαρά Από Κατσαρίδες - Dare To Dream». Συμμετείχε ως κειμενογράφος στο ComicBook «Κατηραμένη»της Στέλλας Ατζέμη. Είναι ιδρυτικό μέλος και Έφορος του Τμήματος Θεάτρου του Πολιτιστικού Σωματείου για την Τέχνη & τη Φύση «NARTURA» και μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η.).

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΕΡΓΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΡΓΟΥ

  • ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ - Ο Θάνατος του Ηθοποιού

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη έκδοση του πρώτου θεατρικού έργου, σε τρεις πράξεις, της Χριστίνας Τζιάλλα, η συγγραφή του οποίου κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια (2016-2019). Στο οπισθόφυλλο υπάρχει η λεζάντα από κείμενο του Richard Dawikins «Όλοι θα πεθάνουμε, και εμείς είμαστε οι τυχεροί. Οι περισσότεροι άνθρωποι δε θα πεθάνουν ποτέ, γιατί ποτέ δε θα γεννηθούν...»

Το έργο είναι ένα παιχνίδι ρόλων, όπου όλοι οι ήρωες είναι καλλιτέχνες που προέρχονται από τον χώρο του θεάτρου, νοσηλευόμενοι σε όλη τη διάρκειά του, ζώντες για την ώρα. Για τον λόγο αυτό, όλες οι σκηνές του έργου εκτυλίσσονται σε δωμάτιο νοσοκομείου. Είναι μια παρουσίαση της δράσης χαρακτήρων, απέναντι στην παράλογή τους ύπαρξη. Η ουσία, όμως, του κειμένου δεν επικεντρώνεται τόσο στο παράλογο της ύπαρξης ή του θανάτου, όσο στην άπληστη φύση του ανθρώπου. Μια απληστία, που φανερώνεται μέσα από την ίδια τη ζωή, όταν ο ζωντανός δεν μπορεί, ή δεν ξέρει, πώς να αντλήσει την επαρκή ικανοποίηση και σαν βαμπίρ ρουφάει κάθε σταγόνα αίματος από τις διαφορετικές εκφάνσεις της ζωής. Οι εκφάνσεις αυτές, λοιπόν, είναι οι πολλαπλές επιλογές χαρακτήρων και ζωής που δίνει το θέατρο στον άνθρωπο. Είτε σ’ αυτόν που εργάζεται γι’ αυτό, είτε σ’ αυτόν που ικανοποιείται από τη θέασή του.

  • ΚΑΘΑΡΑ ΑΠΟ ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ – Dare To Dream

Το βιβλίο αποτελεί την πρώτη έκδοση του δεύτερου θεατρικού έργου της Χριστίνας Τζιάλλα. Στο οπισθόφυλλο υπάρχει η λεζάντα «Όλοι είμαστε περαστικοί…»

Το μονόπρακτο αυτό θεατρικό έργο με τίτλο «Καθαρά Από Κατσαρίδες» και υπότιτλο «Dare To Dream» είναι ένα σύγχρονο έργο, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και με προβολή στο παρελθόν. Δεν αποτελεί ιστορική καταγραφή, αλλά είναι μια συμβολική αναγωγή των γεγονότων που διαδραματίζονται στο έργο.

Μπορείτε να το παρακολουθήσετε, δωρεάν, σε μορφή θεάτρου αναλογίου με στοιχεία βιντεοτέχνης, στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων. Δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος στήριξης των δημιουργών στον χώρο του θεάτρου, βάσει των δυσχερών συνθηκών που προκάλεσε ο ιός covid-19.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα kalliergon.com

ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ - Ο Θάνατος του Ηθοποιού

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ

Νο 4: [Περήφανο κουφάρι σαν αχνιστό φαγητό, σαν τις αναμνήσεις των φιλιών, των πρωινών, των εραστών  που ξυπνώντας έβλεπαν τη φύση μπροστά τους. Ζεστοί και αγκαλιασμένοι μέσα στο πάπλωμα έβλεπαν τα φύλλα να κουνιούνται. Τα δέντρα. Έβλεπαν το χιόνι να πέφτει… και μέχρι το πρωί το χιόνι να λιώνει. Έτσι αγκαλιασμένοι, έβλεπαν τις εποχές να περνάνε από μπροστά τους. Κατάκοιτοι οικειοθελώς, να αλλάζουν μόνο μηδαμινής κίνησης στάσεις. Κινούνταν γύρω από την τροχιά τους, γύρω από το κρεβάτι. Μόνο στο κρεβάτι! Η άρνηση να σηκωθούν τους έδινε την αίσθηση του αιώνιου!

Τώρα, νομίζουν ότι μπορούν να κοντρολάρουν την τροχιά της γης! Νομίζουν πως μπορούν να κοντρολάρουν την τροχιά των γραμμών στις παλάμες τους, η οποία στου ενός έδειχνε αλλού να κόβεται η ζωή και στου άλλου, αλλού να κόβεται ο θάνατος. Τροχιές χαραγμένες στα χέρια τους και συναισθήματα που αλλάζουν τη δομή του εσωτερικού τους σύμπαντος. Το μυαλό τους είχε ντοπαριστεί. Το ίδιο και τα γεννητικά τους όργανα. Τα υποτιθέμενα εν ζωή κι εν κινήσει κουφάρια, ερωτευμένα, αληθινά! Σαν εύπλαστα σκαλισμένα ξύλα. Σαν ύλη και αντιύλη μαζί. Σαν σκοτεινές ενέργειες το πρωί. Σαν ήλιοι μεγαλύτεροι από τον ήλιο το βράδυ και κάπου κάπου να διασπώνται, να συστέλλονται και να διαστέλλονται  ο ένας μέσα στον άλλον.]

ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ

Νο 4: [Δες! Στο δέρμα σου! Ωωω... με κάνεις και αισθάνομαι σαν να σου έχει βγει μια ετικέτα, η οποία λέει τον τόπο προέλευσης σου. Στους πόσους βαθμούς πλένεσαι. Αν είσαι συνθετικός ή πολυσύνθετος χαρακτήρας. Αν τσαλακώνεσαι και αν σιδερώνεσαι. Και φυσικά, αν κρύβεται κάποια εταιρία ή σπόνσορας από πίσω σου. Έχει φυτρώσει μια ετικέτα στο σβέρκο σου, που λέει την τιμή σου! Και το πότε είσαι ακριβός και το πότε βγαίνεις σε εκπτώσεις. Αν κάποιος προσπαθήσει να σε κλέψει, βαράει συναγερμός. Τα πνευματικά σου δικαιώματα είναι απαραβίαστα! Έχεις ταμπέλα. Έχεις τιμή. Πουλιέσαι και αγοράζεσαι. Δεν ξέρω αν μου αρέσει! Ξέρω μόνο πως η ετικέτα αυτή  φύτρωσε στο σβέρκο σου… και είναι τόσο ενοχλητική, γιατί πρέπει να μου/να σου θυμίζει ότι θα πρέπει να διατηρείσαι καινούργιος, ώστε να είσαι αναλώσιμος! Φαντάσου αυτή η ταμπέλα να μετακινείται και να πηγαίνει στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού σου…!]

ΚΑΘΑΡΑ ΑΠΟ ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ - Dear to Dream

ΓΥΝΑΙΚΑ

Προσοχή μεταξύ συρμού και αποβάθρας!

Τρέχα σου λέω! Τρέχα! Σήκω από κει!

Δεν είναι κρεβάτι! Ερχόμαστε! Τρέχα!

Ερχόμαστε πολλοί! Ερχόμαστε με ορμή! Και δεν είναι ότι είμαστε όλοι ίδιοι, ούτε πως συμφωνούμε, ούτε ότι αγαπιόμαστε!

Είμαστε σαν ένα σώμα, όμως, δυνατοί!

Και δεν είναι πως θέλουμε το καλό σου, ούτε μπορούμε να σε βοηθήσουμε!

Δεν ξέρω αν θυμόμαστε πώς μας λένε, πώς με λένε, πώς σε λένε!

Δεν είναι το σπίτι σου εδώ!

Δεν είσαι ποντίκι τυφλό! Δεν μπορείς να ζήσεις στο λαγούμι αυτό!

Φύγε! Σήκω και φύγε γιατί ερχόμαστε! Ερχόμαστε με ορμή και, αν δε ξέρουμε πως είσαι εδώ, ίσως να πέσουμε πάνω σου!... Και δεν είναι ότι είσαι πυγολαμπίδα! Δεν είναι ότι τα μάτια σου λάμπουν στο σκοτάδι! Ξέρεις πως δεν βλέπουμε!... Ένα σώμα με άπειρα μάτια, τόσο τυφλό!

Δεν σε μυρίζω! Δεν μπορώ! Δεν έχω την ικανότητα του σκύλου!

Δεν γίνεται να περάσεις από ΄δω!

Δεν γίνεται να πιστεύεις ότι θα κόψεις δρόμο!

Δεν σε κρυώνει το σίδερο στην πλάτη;

Φύγε γιατί ερχόμαστε! Φύγε από τις ράγες φίλε μου!

Δεν μιλήσαμε περισσότερο. Ήταν σαν δωμάτιο αναμονής για ένα κακό νέο εκεί μέσα! Σκοτεινό, μοναχικό, με τις άσχημες μυρωδιές του σαν το χαλασμένο οινόπνευμα. Είναι σαν αυτόν που βλέπει την αλήθεια και την κρύβει καλά από τους άλλους και τη φυλάει μόνο για τον εαυτό του! Γιατί παράλληλα, στα άλλα βαγόνια, όσο άθλια και να ήταν -γιατί στην Ελλάδα ζούμε-, ε, κάπως κάπου ένα φως θα δεις! Όλο και κάποιο τραγουδάκι θα ακούσεις!]

ΑΝΔΡΑΣ Β

[Πάρε γλυκό! Το έφτιαξε η γυναίκα μου με τα χεράκια της! Τιμημένα είναι! Καθαρίζουν τις κατσαρίδες μακριά από όλους!

Έπρεπε να είχε καθαρίσει! Έπρεπε να είχε καθαρίσει καλύτερα!

Τα ζώα είναι φίλοι μας!

Όχι, τις κατσαρίδες έπρεπε να είχε καθαρίσει!

Έπρεπε να την είχα βοηθήσει!

Θα τη βοηθήσω τώρα να καθαρίσει τις κατσαρίδες!

Μακριά από κατσαρίδες!

Θα την βοηθήσω εγώ και μετά θα πάμε να δούμε το ηλιοβασίλεμα!

Να πάμε να δούμε να γεννιέται ο ήλιος!

Να πάμε να δούμε τη φατσούλα από το παιδί της Via μας!...

Νεογέννητο! Άκακο! Παιδάκι! Το εγγόνι μου!

Θα γεννηθεί στην Ελλάδα, αλλά δεν θα έχει σύνορα η μοίρα του!

Κάποτε θα φύγουμε…

Αύριο εμείς θα φύγουμε!

Αλλά σήμερα, θα φας γλυκό να γιορτάσεις κι εσύ… ε; ]

ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ - Ο Θάνατος του Ηθοποιού (θεατρικό έργο σε τρεις πράξεις)

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ

Νο 4: [Περήφανο κουφάρι σαν αχνιστό φαγητό, σαν τις αναμνήσεις των φιλιών, των πρωινών, των εραστών  που ξυπνώντας έβλεπαν τη φύση μπροστά τους. Ζεστοί και αγκαλιασμένοι μέσα στο πάπλωμα έβλεπαν τα φύλλα να κουνιούνται. Τα δέντρα. Έβλεπαν το χιόνι να πέφτει… και μέχρι το πρωί το χιόνι να λιώνει. Έτσι αγκαλιασμένοι, έβλεπαν τις εποχές να περνάνε από μπροστά τους. Κατάκοιτοι οικειοθελώς, να αλλάζουν μόνο μηδαμινής κίνησης στάσεις. Κινούνταν γύρω από την τροχιά τους, γύρω από το κρεβάτι. Μόνο στο κρεβάτι! Η άρνηση να σηκωθούν τους έδινε την αίσθηση του αιώνιου!  

Τώρα, νομίζουν ότι μπορούν να κοντρολάρουν την τροχιά της γης! Νομίζουν πως μπορούν να κοντρολάρουν την τροχιά των γραμμών στις παλάμες τους, η οποία στου ενός έδειχνε αλλού να κόβεται η ζωή και στου άλλου, αλλού να κόβεται ο θάνατος. Τροχιές χαραγμένες στα χέρια τους και συναισθήματα που αλλάζουν τη δομή του εσωτερικού τους σύμπαντος. Το μυαλό τους είχε ντοπαριστεί. Το ίδιο και τα γεννητικά τους όργανα. Τα υποτιθέμενα εν ζωή κι εν κινήσει κουφάρια, ερωτευμένα, αληθινά! Σαν εύπλαστα σκαλισμένα ξύλα. Σαν ύλη και αντιύλη μαζί. Σαν σκοτεινές ενέργειες το πρωί. Σαν ήλιοι μεγαλύτεροι από τον ήλιο το βράδυ και κάπου κάπου να διασπώνται, να συστέλλονται και να διαστέλλονται  ο ένας μέσα στον άλλον.] 

ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ

Νο 4: [Δες! Στο δέρμα σου! Ωωω... με κάνεις και αισθάνομαι σαν να σου έχει βγει μια ετικέτα, η οποία λέει τον τόπο προέλευσης σου. Στους πόσους βαθμούς πλένεσαι. Αν είσαι συνθετικός ή πολυσύνθετος χαρακτήρας. Αν τσαλακώνεσαι και αν σιδερώνεσαι. Και φυσικά, αν κρύβεται κάποια εταιρία ή σπόνσορας από πίσω σου. Έχει φυτρώσει μια ετικέτα στο σβέρκο σου, που λέει την τιμή σου! Και το πότε είσαι ακριβός και το πότε βγαίνεις σε εκπτώσεις. Αν κάποιος προσπαθήσει να σε κλέψει, βαράει συναγερμός. Τα πνευματικά σου δικαιώματα είναι απαραβίαστα! Έχεις ταμπέλα. Έχεις τιμή. Πουλιέσαι και αγοράζεσαι. Δεν ξέρω αν μου αρέσει! Ξέρω μόνο πως η ετικέτα αυτή  φύτρωσε στο σβέρκο σου… και είναι τόσο ενοχλητική, γιατί πρέπει να μου/να σου θυμίζει ότι θα πρέπει να διατηρείσαι καινούργιος, ώστε να είσαι αναλώσιμος! Φαντάσου αυτή η ταμπέλα να μετακινείται και να πηγαίνει στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού σου…!] 

ΚΑΘΑΡΑ ΑΠΟ ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ - Dear to Dream (μονόπρακτο θεατρικό έργο)

ΓΥΝΑΙΚΑ

Προσοχή μεταξύ συρμού και αποβάθρας!  

Τρέχα σου λέω! Τρέχα! Σήκω από κει!  

Δεν είναι κρεβάτι! Ερχόμαστε! Τρέχα!  

Ερχόμαστε πολλοί! Ερχόμαστε με ορμή! Και δεν είναι ότι είμαστε όλοι ίδιοι, ούτε πως συμφωνούμε, ούτε ότι αγαπιόμαστε!  

Είμαστε σαν ένα σώμα, όμως, δυνατοί!  

Και δεν είναι πως θέλουμε το καλό σου, ούτε μπορούμε να σε βοηθήσουμε!  

Δεν ξέρω αν θυμόμαστε πώς μας λένε, πώς με λένε, πώς σε λένε!  

Δεν είναι το σπίτι σου εδώ!  

Δεν είσαι ποντίκι τυφλό! Δεν μπορείς να ζήσεις στο λαγούμι αυτό!  

Φύγε! Σήκω και φύγε γιατί ερχόμαστε! Ερχόμαστε με ορμή και, αν δε ξέρουμε πως είσαι εδώ, ίσως να πέσουμε πάνω σου!... Και δεν είναι ότι είσαι πυγολαμπίδα! Δεν είναι ότι τα μάτια σου λάμπουν στο σκοτάδι! Ξέρεις πως δεν βλέπουμε!... Ένα σώμα με άπειρα μάτια, τόσο τυφλό!  

Δεν σε μυρίζω! Δεν μπορώ! Δεν έχω την ικανότητα του σκύλου! 

Δεν γίνεται να περάσεις από ΄δω!  

Δεν γίνεται να πιστεύεις ότι θα κόψεις δρόμο! 

Δεν σε κρυώνει το σίδερο στην πλάτη; 

Φύγε γιατί ερχόμαστε! Φύγε από τις ράγες φίλε μου!  

Δεν μιλήσαμε περισσότερο. Ήταν σαν δωμάτιο αναμονής για ένα κακό νέο εκεί μέσα! Σκοτεινό, μοναχικό, με τις άσχημες μυρωδιές του σαν το χαλασμένο οινόπνευμα. Είναι σαν αυτόν που βλέπει την αλήθεια και την κρύβει καλά από τους άλλους και τη φυλάει μόνο για τον εαυτό του! Γιατί παράλληλα, στα άλλα βαγόνια, όσο άθλια και να ήταν -γιατί στην Ελλάδα ζούμε-, ε, κάπως κάπου ένα φως θα δεις! Όλο και κάποιο τραγουδάκι θα ακούσεις!] 

ΑΝΔΡΑΣ

[Πάρε γλυκό! Το έφτιαξε η γυναίκα μου με τα χεράκια της! Τιμημένα είναι! Καθαρίζουν τις κατσαρίδες μακριά από όλους!  

Έπρεπε να είχε καθαρίσει! Έπρεπε να είχε καθαρίσει καλύτερα!  

Τα ζώα είναι φίλοι μας! 

Όχι, τις κατσαρίδες έπρεπε να είχε καθαρίσει!  

Έπρεπε να την είχα βοηθήσει!  

Θα τη βοηθήσω τώρα να καθαρίσει τις κατσαρίδες!  

Μακριά από κατσαρίδες!  

Θα την βοηθήσω εγώ και μετά θα πάμε να δούμε το ηλιοβασίλεμα!  

Να πάμε να δούμε να γεννιέται ο ήλιος!  

Να πάμε να δούμε τη φατσούλα από το παιδί της Via μας!...  

Νεογέννητο! Άκακο! Παιδάκι! Το εγγόνι μου!  

Θα γεννηθεί στην Ελλάδα, αλλά δεν θα έχει σύνορα η μοίρα του!  

Κάποτε θα φύγουμε…  

Αύριο εμείς θα φύγουμε! 

Αλλά σήμερα, θα φας γλυκό να γιορτάσεις κι εσύ… ε; ]