«Σώματα πτερόεντα», κυκλοφόρησε το 2016 από τις Εκδόσεις Σοκόλη. Από τις Εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορεί η ποιητική της συλλογή «Οι αναχωρητές έχουν κιόλας βαρεθεί στην Εδέμ» (2020). ΚΕΙΜΕΝΟ:
Δεν γράφω πια. Έχω φορέσει τη στολή του μελισσοκόμου και περιμένω τις κυψέλες να βουίξουν.
Οι αναχωρητές έχουν κιόλας βαρεθεί στην Εδέμ κι οι φαροφύλακες είναι πλέον τυφλοί – πάνω σε κόκκινους λωτούς προσπίπτουν τα καράβια.
Κι αν τα σμήνη αργήσουν ν’ ακουστούν, θα στοιχίσω τις αυθάδειες που περισσεύουν και θα συνεχίσω να περιμένω.
Η θάλασσα ξεβράζει συνδηλώσεις που κανείς δεν θέλει να περιθάλψει κι οι αφηγητές έχουν ξεχάσει να μιλούν.
Εγώ θα περιμένω τις κυψέλες να βουίξουν. Εσείς μπορείτε να προχωρήσετε.
Μελισσοκομία, Οι αναχωρητές έχουν κιόλας βαρεθεί στην Εδέμ, 2020
Η Ευθυμία Γιώσα γεννήθηκε το 1991 στα Ιωάννινα. Σπούδασε Βιολογία (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και Ε.Μ.Π.) και Βιοπληροφορική (Ε.Κ.Π.Α.). Το πρώτο της βιβλίο, Σώματα πτερόεντα, κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Σοκόλη. Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορεί η ποιητική της συλλογή Οι αναχωρητές έχουν κιόλας βαρεθεί στην Εδέμ (2020). Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί κυρίως στον Ημεροδρόμο και στις Αναγνώσεις στην Αυγή.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΡΓΟΥ
Προς το παρόν, η λεπίδα του περιθωρίου κόβει τον εαυτό μου σε λεπτές φέτες και τον προσφέρει, εκλεκτό έδεσμα, στους «φυσιολογικούς» αστούς της κοινωνίας. Τα ποτά τους έχουν τη γεύση από το αίμα μου. Τα χέρια τους έχουν τα σημάδια απ’ το σκοινί της ελεγχόμενης εκτέλεσής μου. Κάθε μέρα το σφίγγουν όλο και πιο πολύ, μέχρι που θα το αφήσουν πάνω στο στέρνο μου για να ολοκληρώσω εγώ τη δουλειά τους. Τότε, ο ένοχος θα είμαι πάλι εγώ κι εκείνοι θα είναι πάλι αθώοι.
Τον τελευταίο καιρό ψάχνω πυρετωδώς μιαν απάντηση στο τι είμαι. Σώμα, ανθρώπου, πάντως όχι. Λοιπόν, έχω κατασταλάξει στα ακόλουθα, τα οποία και σας παραθέτω: είμαι ραδιενεργό απόβλητο, συνειδησιακός σκόρος, δηλητηριώδης κινναβαρίτης σε θερμή πηγή, παραισθησιογόνο διαβολόχορτο που κάποτε χρησιμοποιούσα οι σαμάνοι, σπασμένο κλειδί μιας άγνωστης πόρτας, τρυπημένη ρόδα ποδηλάτου, κέρινο φτερό στην πλάτη του Ίκαρου, γενετικό υλικό θανατηφόρου ιού, μάτι ψαριού παγιδευμένου στα δίχτυα, ασυνόδευτο κουπί στη μέση του πελάγους, άλφα στερητικό, παθητική μετοχή, ξεχασμένη διάλεκτος, πίνακας χωρίς κιμωλία, παλάμη χωρίς γραμμές, σφαίρα πιστολιού, απασφαλισμένη χειρομβοβίδα στη μέση του δρόμου.
Από το κεφάλαιο Το σώμα στο παρασκήνιο, Σώματα πτερόεντα, 2016