Ένας πίνακας αγιογραφίας είναι μια ζωγραφιά με συμβολισμούς, που ο καλλιτέχνης ακολουθεί κάποιους κανόνες για να τους αποδώσει. Κανόνες που αφορούν το σχεδιασμό των χαρακτηριστικών του προσώπου, τα χρώματα των ενδυμάτων, την στάση των σωμάτων ή την κίνηση των χεριών. Η αγιογράφηση είναι μια πορεία σιωπηρή γεμάτη κατάνυξη που για να αποδοθεί πάνω στο ξύλο απαραίτητοι είναι και οι ζωγραφικοί κώδικες. Συμβολισμός και ζωγραφική σκέψη είναι αλληλένδετες ώστε η εικόνα να εμπνέει την περισυλλογή και την ενδοσκόπηση.
" Η Παναγία ηΠορταΐτισσα " και " Ο Άρχων Μιχαήλ" είναι φορητές εικόνες ζωγραφισμένες πάνω σε ξύλο, στο οποίο έχει γίνει κατάλληλη προετοιμασία ώστε να δεχθεί τη γομολάκα και το μιξιόν για το κόλλημα των φύλλων χρυσού καθώς και την τεχνική του αυγού. Τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν είναι σε μορφή σκόνης καλής ποιότητος, τα οποία αναμείχθηκαν πολύ καλά με κρόκο φρέσκων αυγών και ίσης ποσότητας ξυδιού ώστε να αποφευχθούν όσο το δυνατόν αδιάλυτες κουκίδες της χρωστικής ουσίας .
Η εικόνα της Παναγίας της Πορταΐτισσας ‘ήρθε στην αγκαλιά του Γέροντα Γαβριήλ’ ασκητή της μονής των Ιβήρων μέσα από τη θάλασσα, με την καθοδήγηση της Αγίας Θεοτόκου. Η ουλή με το αίμα που ρέει στο κάτω μέρος της σιαγόνος της Θεοτόκου έγινε από το μαχαίρι ενός πειρατή .
Ο Άρχων Μιχαήλ είναι ‘ ο ‘Άρχων των αγγελικών Ταγμάτων’ που διέσωσε τις αγγελικές δυνάμεις από την πτώση. Είναι ο Υπερασπιστής και ο Προστάτης. Είναι και ο άγγελος ψυχοπομπός που οδηγεί τις ψυχές στον ουρανό ( σαν τον φτεροπόδαρο Ερμή). Στην εικόνα κρατάει το σκήπτρο της εξουσίας που του χάρισε ο Θεός.
Τα έργα είναι μια έκφραση της σχέσης που δημιουργήθηκε ανάμεσα στη ζωγράφο με τα ιερά σύμβολα σε κάποιο σημείο της ‘βράνης’ του χρόνου.
Γεννήθηκε στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας το 1960.
Είναι διπλωματούχος ζωγράφος της Ανώτατης χολής Καλών Σεχνών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με συμπληρωματικές σπουδές Σεχνικής Βυζαντινών εικόνων, Νωπογραφίας, κηνογραφίας, Γλυπτικής, Γραφικών Σεχνών, υντήρησης Έργων Σέχνης και Θεωρητικές επιστήμες .
Ειδικεύτηκε στην αγιογραφία στο εργαστήριο του ζωγράφου-αγιογράφου Γεωργίου Κοψιδά.
Αγιογράφησε στις εκκλησίες Άγ. Ελευθέριος (Αχαρνών), Άγ. Δημήτριος των όπλων (Κ.Πατήσια), Κοίμησις της Θεοτόκου (Σουρκοβούνια), Αγ. Παρασκευή (Ν. μύρνη), Ζωοδόχος Πηγή (Ν. Ιωνία), Άγ. Σρύφωνας (Αμφιθέα), Αγ. Βαρβάρα (Άνω Λιόσια), Άγ. Γεώργιος (Πειραιάς), Άγ. Ιωάννης (Καλλονή Λέσβου) ,Άγ. Ραφαήλ (Παχύαμμος, Κύπρος) κ.ά.
Πραγματοποίησε ατομική έκθεση ζωγραφικής στον Πολυχώρο ‘Εκστάν’ (2012)
Συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις στην Εθνική Πινακοθήκη (1991), στο Διεθνές Κέντρο Εικαστικών Σεχνών ‘Αέναον’ (1992), στο Ζάππειο Μέγαρο (2008) στους Πολυχώρους ‘Ναός της τέχνης 8 Δυτικά’ και ‘Nouveau Art’ (2010), στην Gallery Athina No 2 (2011) κ.ά.
Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Σεχνών Ελλάδος . Ασκεί το επάγγελμα του ζωγράφου, αγιογράφου, τοιχογράφου και σκιτσογράφου.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.